REKONESANS C.D. (WY)NURZENI. EKSPEDYCJA WIGIERSKA

Na powitanie wyleciała nam czapla siwa, a następnie dwa jastrzębie. Był to widok niesamowity i wtedy zabrakło nam Sudawców z ich aparatami i super obiektywami. Podczas składania sprzętu postanowiliśmy płynąć w prawo, ponieważ lewą stronę badaliśmy zimą. Plan był prosty – szukamy raka szlachetnego, może się uda. Przejrzystość nadal nie jest zachwycająca, jednak nie zniechęca to nas w poszukiwaniach i zaglądamy we wszystkie zakamarki. Jest pierwszy napotkany rak, ale niestety nie tego szukamy, amerykańskich nie lubimy. Po drodze spotykamy bardzo dużą ilość małż, które pokazują swoje „zęby” co wygląda niesamowicie. Po 20 minutach pierwsze wynurzenie i kontrola gdzie jesteśmy, a tu niespodzianka ponieważ połowa jeziora za nami. Zapas gazów jeszcze duży, wiec decyzja o płynięciu dalej była szybka. Nagle napotykamy na pierwsze ślady bytności bobrów, a po chwili staram się przywołać Emila ponieważ zaciekawiły mnie pewne gałęzie wbite w dno. Pytam go, co to jest? Dla mnie wygląda jak początek żeremia, a emil mówi że to stary pomost, ale na ekspertyzę będziemy musieli poczekać. Płyniemy dalej i w końcu pojawiły się pierwsze ryby, kilka bardzo płochliwych okoni, a raka jak nie było tak nie ma. Dopływamy do plaży i okazało się, że opłynęliśmy jezioro dookoła. Sprawdzamy komputery a tu 68 min nurkowania, to się nazywa rekonesans. Pełni energii i uśmiechu wychodzimy z wody i już planujemy kolejne zanurzenia.